اختلال خودزشتانگاری و تاثیر آن بر نوجوانان
مطالعه جدیدی نشان میدهد که بسیاری از نوجوانان، بهویژه دختران، تحت تأثیر اختلال بدشکلی بدنی یا خود زشتانگاری قرار میگیرند. وضعیتی که در آن افراد نسبت به نقصها و کموکاستیهای ظاهری دچار وسواس جدی میشوند و اقدمات متعددی را برای پوشاندن و رفع آنها انجام میدهند. طبق تحقیق منتشر شده در مجلهی آکادمی روانپزشکی کودکان و نوجوانان آمریکا، حدود ۲ نفر از هر ۱۰۰ نوجوان درگیر اختلال خودزشتانگاری هستند.
بهگفتهی محققان این اختلال در دختران شش برابر شایعتر از پسران است و ۱٫۸ درصد از دختران را در مقایسه با ۰٫۳ درصد از پسران تحت تأثیر قرار میدهد.
جورجینا کربس، سرپرست این تحقیق و دانشیار روانشناسی در دانشگاه کالج لندن، در اینباره گفت:
«این اعداد نشان میدهد که پزشکان باید مراقب علائم این اختلال باشند.»
کربس در بیانیه خبری دانشگاه عنوان کرد:
«از آنجایی که جوانان مبتلا به اختلال خودزشتانگاری تمایلی به بازگو کردن علائم خودشان ندارند و باید به طور مستقیم از آنها سؤال کرد، پزشکان باید از ابزارهای ارزیابی اختلال خود زشتانگاری استفاده کنند و مستقیماً از جوانان در مورد نگرانیهای ظاهری بپرسند.»
برای این پژوهش، محققان دادههای بیش از ۷۶۰۰ کودک و نوجوانی را که سال ۲۰۱۷ در نظرسنجی سلامت روان کودکان و نوجوانان در انگلستان شرکت کرده بودند، مورد بررسی و تحلیل قرار دادند. این نظرسنجی شامل سؤالی در مورد این مسئله بود که آیا کودک هرگز از ظاهر خود نگران است یا خیر. افرادی که پاسخ «کمی» یا «زیاد» دادند، تحت ارزیابی بیشتر برای اختلال خود زشتانگاری قرار گرفتند.
پژوهشگران دریافتند که نزدیک به ۷۰ درصد از جوانان مبتلا به این اختلال، علائم تشخیصی را برای حداقل یک اختلال روانی دیگر داشتند. نتایج تحقیق نشان میدهد که شایعترین مشکلات سلامت روان که همراه با اختلال خود زشتانگاری رخ میدهد، اختلالات اضطرابی (۵۹٪) و افسردگی (۳۲٪) است.
همچنین باید به این مسئله توجه داشت که تقریباً نیمی (۴۶٪) از جوانان مبتلا به اختلال خود زشتانگاری، اقداماتی مثل خودکشی و آسیبزدن به خود را انجام میدهند، در حالیکه این آمار میان نوجوانانی که این اختلال را ندارند، ۸درصد است.
به گفتهی کربس:
«غربالگری و ارزیابی برای اختلال خود زشتانگاری در جوانان مبتلا به اختلالهای اضطرابی و افسردگی، که شایعترین بیماریهای همراهاند، به احتمال زیاد منجر به تشخیص بهتر میشود.»
محققان دریافتند نوجوانانی که بیش از حد درگیر ظاهر خودشان هستند، اما علائم تشخیصی این اختلال را ندارند، هم الگوهای مشابهی از مشکلات همزمان خلقوخو را نشان میدهند. در نتایج این پژوهش آمده است:
«نگرانی بیش از حد در مورد ظاهر پدیده بالینی قابلتوجهی است. باید برای افزایش آگاهی دربارهی اختلال خود زشتانگاری، بهبود شیوههای غربالگری و ارزیابی و کاهش موانع و مشکلات درمان مبتنی بر شواهد تلاش شود.»