دخترها زودتر از پسرها نگران زیبایی خود می‌شوند!

پژوهش جدیدی که در «Child Development» منتشر شده است نشان می‌دهد که برخلاف تصور رایج، نگرانی‌ها در مورد زیبایی و ظاهر، از سنین بسیار پایین‌تر از آنچه بسیاری از ما تصور می‌کنیم، آغاز می‌شود. محققان دریافتند که دختران حتی در سن سه سالگی نیز ارزش زیادی برای جذابیت شخصی قائل هستند، و این مسئله بیشتر از پسرهای همسن و سال‌شان است.

این مطالعه رشد اولیه تفاوت‌های جنسیتی در ارزش‌گذاری ظاهر را روشن می‌کند و نشان می‌دهد که انتظارات جامعه در مورد زیبایی تقریباً از لحظه‌ای که آنها شروع به درک معنای دختر یا پسر بودن می‌کنند، به ارزش‌ها و هویت کودکان شکل می‌دهند.

پژوهشی برای سوالی قدیمی

این پژوهش با انگیزه‌ای برای درک چگونگی و زمان پیدایش تفاوت‌های جنسیتی در ارزش‌گذاری بر جذابیت شخصی انجام شده است. مطالعات پیشین نشان داده‌اند که تا زمانی که دختران به دوران نوجوانی می‌رسند، بسیاری از آن‌ها به شدت نگران ظاهر خود هستند و اغلب ارزش خود را به ظاهر خود گره می‌زنند. با این حال، اطلاعات کمی در مورد اینکه این نگرانی‌ها از چه زمانی شروع می‌شوند و آیا پسران هم نگرانی‌های مشابهی دارند یا نه، وجود داشت.

برای بررسی این سؤالات، محققان ۱۷۰ کودک ۳ تا ۵ ساله را از مراکز کودکان در مناطق بزرگ شهری لس آنجلس و اورنج کانتی مورد مطالعه قرار دادند. نمونه از نظر قومی متنوع بود که شامل کودکان لاتین تبار، چند قومیتی و سفیدپوستان آمریکایی غیر اسپانیایی، که بازتابی از ترکیب جمعیتی منطقه بود، می‌شد.

کودکان به صورت تک‌به‌یک با استفاده از مجموعه‌ای از معیارها مصاحبه شدند که برای ارزیابی میزان ارزش‌گذاری آن‌ها بر جذابیت شخصی طراحی شده بود. این معیارها شامل سؤالاتی در مورد ترجیحات آن‌ها برای مشاغل مرتبط با ظاهر، انتخاب لباس‌های دارای جنسیت‌بندی، حافظه آن‌ها در مورد لباس‌های شیک و دلایل آن‌ها برای دوست داشتن شخصیت‌های معروف بود. به عنوان مثال، از کودکان خواسته شد که بین لباس‌های مختلف انتخاب کنند که بعضی از آن‌ها جذاب‌تر و جنسیت‌بندی شده بودند، و همچنین از آن‌ها خواسته شده بود جزئیات خاصی را در مورد لباس‌هایی که محقق در طول مصاحبه پوشیده بود به خاطر بسپارند.

علاوه بر این معیارهای رفتاری، از کودکان نیز مستقیماً در مورد اهمیت جذاب بودن پرسیده شد. از دختران پرسیده شد که آیا فکر می‌کنند زیبا بودن مهم است و همچنین از پسران پرسیده شد که آیا فکر می‌کنند خوش‌تیپ بودن مهم است. محققان همچنین با پرسیدن این سؤال که آیا معتقدند هم‌جنس‌های آن‌ها باید جذاب باشند و آیا فکر می‌کنند پسران یا دختران بیشتر به ظاهر اهمیت می‌دهند، دانش کودکان را در مورد کلیشه‌های جذابیت جنسیتی ارزیابی کردند.

در همه این سنجش‌ها، دختران نسبت به پسران ارزش بیشتری برای جذابیت شخصی قائل بودند. به عنوان مثال، دختران مشاغلی مرتبط با ظاهر مانند بالرین یا آرایشگر را به سایر مشاغل ترجیح می‌دادند. آن‌ها همچنین تمایل بیشتری به لباس‌های شیک و زنانه‌تر نشان دادند و بیشتر احتمال داشت جزئیات مربوط به لباس و ظاهر را به خاطر بسپارند و روی آن‌ها تمرکز کنند. در پرسش مستقیم، دختران بیشتر از پسران احتمال داشت بگویند که زیبا بودن برای‌شان مهم است.

اگرچه پسران ۳ تا ۵ ساله لزوماً از اهمیت دادن به جذابیت شخصی بدشان نمی‌آمد، اما یافته‌ها در چندین شاخص نشان می‌دهد که آن‌ها در سطح خود متعادل‌تر بودند. در واقع، مطابق با فرضیه ما، این مسئله به چشم می‌آمد که در هر پنج معیار ارزش‌گذاری جذابیت شخصی، یک تفاوت جنسیتی مداوم و قابل توجه وجود داشت که دختران نسبت به پسران برای جذابیت شخصی ارزش بیشتری قائل بودند.

دختران علاوه بر اینکه نسبت به پسران ارزش بیشتری برای جذابیت قائل بودند، این ویژگی را بیشتر با هویت جنسیتی خود مرتبط می‌کردند. آن‌ها بیشتر احتمال داشت باور کنند که دختر بودن به معنای نیاز به زیبا بودن است و به طور کلی دختران به ظاهر خود اهمیت می‌دهند. پسران، از سوی دیگر، کمتر احتمال داشت این ارتباطات را برقرار کنند، و این امر نشان می‌دهد که جذابیت در درک آن‌ها از معنای پسر بودن اهمیت کمتری دارد.
جالب اینجاست که این پژوهش مشخص می‌کند که این تفاوت‌های جنسیتی به طور چشمگیری تحت تأثیر سن در محدوده سه تا پنج سالگی قرار نگرفته است. این امر نشان می‌دهد که دختران از سن بسیار پایین برای جذابیت شخصی ارزش قائل می‌شوند و این ارزش‌گذاری در اوایل کودکی نسبتاً پایدار می‌ماند.

اینجا شروع ماجراست

هرچند این پژوهش درک ما را از توسعه زودهنگام تفاوت‌های جنسیتی در ارزش‌گذاری بر جذابیت شخصی افزایش می‌دهد، محدودیت‌های خودش را هم دارد. یک محدودیت این است که مطالعه بر مبنای گزارش‌های شخصی و رفتاری بود که ممکن است همه جنبه‌های نحوه ارزش‌گذاری کودکان بر ظاهر را ثبت نکند. پژوهش‌های آینده می‌توانند با گنجاندن مشاهدات طبیعی، مانند تماشای نحوه تعامل کودکان در حین بازی یا نحوه لباس پوشیدن آن‌ها، به ارائه تصویری جامع‌تر و بهتر کمک کنند.

در نگاه اول، برخی ممکن است این یافته‌ها را «بدیهی» بدانند، اما چرا باید این الگوها تا این حد قابل انتظار باشند؟ اکثر ما معتقدیم که با انتظارات فرهنگی و اجتماعی برای دختران و زنان برای زیبا بودن که در سراسر جهان وجود دارد، آشنا هستیم، و این مسئله تا جایی پیش می‌رود که شیوه‌های جنسیتی را بدیهی می‌دانیم.

به عنوان مثال، یک رهبر زن قدرتمند باید نه تنها یک رهبر توانمند باشد، بلکه اگر ظاهر او نیز با استانداردها مطابقت نداشته باشد، اغلب مورد نکوهش قرار می‌گیرد. دختران و زنان جوان مؤثری که در مدرسه، ورزش و فعالیت‌های فوق برنامه، دستاوردهای زیادی دارند، اغلب این حس را دارند که باید همه‌ی کارها را انجام دهند: در مدرسه خوب باشند، خوش اخلاق باشند و ظاهر قشنگی هم داشته باشند. با این حال، مشاهده اینکه دختران حتی در سن ۳ سالگی هم با این ارزش‌های جنسیتی هماهنگ هستند، حداقل باید کمی ما را به فکر وا دارد. اطلاعات و شواهد نشان می‌دهند که دختران جوان نسبت به ارزش‌های فرهنگی مرتبط با زیبایی حساس هستند چرا که اول از همه هویت جنسی خود را شکل می‌دهند.